Samenvatting
Iedereen die ooit heeft gewerkt op psychogeriatrische afdelingen in een verpleeghuis, heeft (als het goed is) te maken gehad met gevoelens van onmacht en schaamte over het eigen gedrag. Onmacht omdat we zo vaak geen goed antwoord hebben op de vragen die dementerenden bij ons oproepen of die zij ons stellen. Schaamte omdat we (of ik) regelmatig vragen van dementerende bewoners omzeilen met antwoorden die een andere richting uitgaan of omdat we mensen uit de weg gaan om maar niet in confronterende situaties terecht te komen. Zo vermeed ik vaak deuren waarbij zich wanhopig naar hun huis op zoek zijnde dementerende verpleeghuisbewoners ophielden. Liever buitenom lopen dan de bewoner tegen te moeten houden wanneer hij met je mee de afdeling wilde verlaten.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
van Marum, R. Je krijgt er zoveel voor terug. Aspecten van een belevingsgerichte ethiek bij dementie.. TVVG 31, 6–7 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03075126
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03075126