Samenvatting
De zweminstructeur werkt dagelijks in de zwemzaal, een zeer ongunstige akoestische omgeving. Er is altijd veel lawaai en nagalm. Tijdens het lesgeven moet hij toezicht houden op groepen van 60 à 70 kinderen. Zijn functie vereist dat hij een groot gedeelte van zijn werktijd in het water doorbrengt (lesgeven aan kinderen en ouderen). Het werk gaat steeds meer moeite kosten. Hij lijdt aan hoge bloeddruk.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Sorgdrager B. Levend lawaai een beroepsrisico. Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2005; 13: 82.
NVAB. Preventie van beroepsslechthorendheid door een effectief gehoorbeschermingsprogramma. Multidisciplinaire richtlijn, Utrecht: NVAB, 2006.
Daniell WE, Swan SS, McDaniel MM, et al. Noise exposure and hearing loss prevention programme after 20 years of regulations in the United States. Occup Environ Med 2006; 63: 343–351.
Sorgdrager B, Kramer SE, Goverts ST, Dreschler WA. Auditieve eisen en functietesten. Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2006; 14: 275–277.
Weel ANH (red). Slechthorendheid in en door het werk. Trends in bedrijfs- en verzekeringsgeneeskunde. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2006.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Bas Sorgdrager is arbeidsgeneeskundig consulent expertisecentrum Gehoor en Arbeid Amsterdam. Het expertisecentrum Gehoor en Arbeid is een samenwerkingsverband tussen de audiologische centra van de VUmc, LUMC en AMC en het Coronel Instituut en Nederlands Centrum voor Beroepsziekten
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Sorgdrager, B. Kan een slechthorende zwemonderwijzer zijn werk nog blijven doen?. TVBV 15, 296–297 (2007). https://doi.org/10.1007/BF03074601
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03074601