Skip to main content
Log in

Samenvatting

Soms denk je als verzekeringsarts hulp uit onverdachte hoek te krijgen. Zoals bij de vrouw van middelbare leeftijd die samen met haar moeder op het spreekuur verschijnt. Zij heeft al jaren een paniekstoornis met vermijdingsgedrag en daarbij nu eigenlijk een heel behoorlijk niveau van persoonlijk en sociaal functioneren. Zij heeft geen therapie meer en er is nauwelijks lijdensdruk merkbaar. Er kan dan ook geen sprake van zijn dat de volledige WAO-uitkering, die nooit gestopt is omdat in het verleden de theoretische schatting in de kast bij de arbeidsdeskundige is blijven liggen, nog verder zou doorlopen. Als dokter kan ik het niet laten om naast het stoppen van de antirevaliderende uitkering ook het herstelgedrag te bespreken.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Author information

Authors and Affiliations

Authors

Rights and permissions

Reprints and permissions

About this article

Cite this article

 ,  . Systeem. TVBV 13, 393 (2005). https://doi.org/10.1007/BF03074266

Download citation

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF03074266

Navigation