Abstract
Rotterdam heet een stad van doeners te zijn. Doeners doen vaak niet veel aan onderzoek en reflectie. Ze kiezen eerder voor de weg van vallen en opstaan. Dat weerhield de NMT-afdelingen Zuidhollandse Eilanden en Rotterdam er niet van om Michael Miller, een van de oprichters en voorman van Reality, eind 2006 uit te nodigen om in de Doelen te komen vertellen dat het voor tandartsen onverstandig is om hun patiënten als proefdier te gebruiken. Veel verstandiger is het voor clinici om alleen die instrumenten, materialen en methoden in hun praktijken te (gaan) gebruiken waarvan door gedegen onderzoek is aangetoond dat ze doeltreffend zijn.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Walvis, M. Reality. TAPR 28, 147–155 (2007). https://doi.org/10.1007/BF03073056
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03073056