De zorgboerderij en het dorp dat verdween

Samenvatting

De Kelholt was gelegen in een landgoed dat grensde aan het dorp. Vroeger stond er ook nog een landhuis, maar in de oorlog was ‘het kasteel’, zoals de dorpelingen het noemden, kapotgeschoten en niet herbouwd. Het dorp behoorde ook niet meer aan de baron, maar maakte deel uit van de gemeente waarvan het centrum enkele kilometers verderop lag. Het dorp zelf had een kerk, een basisschool, een bakker, een groenteboer, een sigarenzaak, een slager en een bankfiliaal. Het dorp had zelfs een station. Dat daar tweemaal per uur voor beide richtingen een trein stopte was historisch zo gegroeid en maakte het dorp bijzonder aantrekkelijk voor forensen. Het was een sjiek dorp. Het bericht dat een landelijke organisatie voornemens was De Kelholt om te bouwen tot een zorgboerderij waar autisten zouden kunnen werken en leven, veroorzaakte ophef in de kleine gemeenschap. Autisten waren onvoorspelbaar en gevaarlijk, werd gezegd.