Abstract
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vinden in Nederland ongeveer 1600 suïcides per jaar plaats. Naar schatting zijn er jaarlijks 20 tot 30.000 zelfmoordpogingen. Het merendeel van de suïcideplegers lijdt aan een psychiatrische aandoening. Het inschatten van suïciderisico's is dagelijks werk voor huisartsen en hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De impact van een suïcide van een patiënt op een hulpverlener kan groot zijn, zoals iedereen weet die dit van nabij heeft meegemaakt. Twijfel aan de eigen competentie, over- of onderschatting van suïciderisico bij nieuwe patiënten, en in een enkel geval zelfs de keuze voor een ander vak, zijn slechts enkele consequenties van een geslaagde suïcide van een patiënt. Een adequate training in het beoordelen van de kans op suïcide bij patiënten in de klinische praktijk, maakt hulpverleners minder kwetsbaar voor de negatieve gevolgen van een geslaagde suïcide.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
In de rubriek Herontdekt (PsychoPraxis, 2004, nr 5) besprak Adger Hondius een artikel van De Turck en Van den Berg uit 1994. In dit artikel hielden beide auteurs een pleidooi voor ambulante dwangbehandeling. Naar het oordeel van Hondius heeft dit pleidooi nog steeds actualiteitswaarde. We vroegen een aantal auteurs om een reactie en geven Hondius het laatste woord.
C. Zuketto is psychiater in opleiding en momenteel werkzaam bij De Gelderse Roos Centrum voor Psychotherapie
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Zuketto, C. Hoe kun je suïciderisico's inschatten?. PSYC 7, 1–4 (2005). https://doi.org/10.1007/BF03072189
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03072189