Aandacht en blootstelling

Samenvatting

Er zijn weinig technieken in de gedragstherapie voor angststoornissen die zo algemeen aanvaard zijn als de blootstelling aan wat men vreest. Het principe is heel eenvoudig: breng de patiënt in contact met de gevreesde stimulus en de eerder aangeleerde angstreactie verdwijnt geleidelijk. Het probleem is dat blootstelling (exposure) niet altijd werkt en - als het werkt - de effecten niet altijd blijvend zijn. Koster en medeauteurs hebben de literatuur over het richten van de aandacht tijdens exposure kritisch bekeken. Ze trekken uit hun onderzoek een voorzichtige conclusie: als de aandacht heel specifiek wordt gericht op de kenmerken van de gevreesde stimulus, dan zijn de resultaten van blootstelling op de lange termijn in ieder geval beter.