Haren uittrekken: wanneer is dit een ernstig probleem?

Abstract

Zichzelf regelmatig haren uittrekken is niet zelden een reactie op spanning of stress en kan een onschuldige bezigheid lijken. Soms kan het echter ernstige vormen aannemen en een aparte stoornis vormen, trichotillomanie genaamd (zie kader 1). Het gaat dan om herhaald uittrekken van haar, meestal het hoofdhaar maar ook baardhaar, snorren, wenkbrauwen, wimpers of pubisbeharing. Het haarverlies komt veelal voor op één of enkele duidelijk afgegrensde plaatsen. Op de aangetaste plekken is het haar erg uitgedund, hoewel deze plekken slechts zelden volledig kaal zijn. Een dergelijke, uiterlijk waarneembare afwijking kan ernstige gevolgen hebben voor het zelfbeeld van de patiënt alsook voor het sociaal en beroepsmatig functioneren. Deze bijdrage gaat in op de vraag op welke wijze men de ernst van deze problematiek het beste kan bepalen.