Abstract
Het ‘locked-in syndrome’ (lis) is een neurologische aandoening die het gevolg is van een hersenziekte of een letsel dat de hersenstam treft. De symptomen zijn quadriplegie, een dubbelzijdige parese van de n. facialis, anartrie/dysartrofonie, dysfagie en reactief, ongecontroleerd lachen en huilen. Verticale oogbewegingen vormen veelal de enig overgebleven willekeurige motorische functie. Hoewel de taalvaardigheden evenals de intellectuele en emotionele functies in hun totaliteit intact blijven, zijn alle andere motorische uitdrukkingsmogelijkheden verloren gegaan. Beschreven zijn zeventien chronische lis-patiënten, tussen 1979-2000 verwezen naar het Käpylä revalidatiecentrum. Het multidisciplinaire revalidatieteam ontwikkelde voor alle patiënten een individuele alternatieve communicatiemethode en trainde hen in het gebruik ervan door kleine bewegingen van bijvoorbeeld de duim, de kin of het hoofd. Met behulp van deze alternatieve communicatiemethode waren de meeste patiënten in staat tot communicatie met andere mensen in hun omgeving.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Augmentative and alternative communication methods in locked-in syndrome [Journal of Rehabilitation Medicine 2001;33:235-9]
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Söderholm, S., Meinander, M. & Alaranta, H. Communicatiemethoden bij het ‘locked-in syndrome’. STIM 22, 20 (2003). https://doi.org/10.1007/BF03062977
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03062977