Serie Opleiders van het eerste uur: Pierloot

Abstract

Dit is het zesde interview in een serie over de opleiding tot psychotherapeut. Er wordt in deze serie gesproken met twaalf Nederlanders en Vlamingen, die direct bij de opleidingen psychotherapie betrokken zijn of zijn geweest. Op deze manier wordt een beeld geschetst van de ontwikkeling van de opleiding psychotherapie vanaf de Tweede Wereldoorlog tot nu.

Pierloot (1924) is opgeleid tot klassiek psychoanalyticus bij de Belgische Vereniging. Hij was hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven in de psychiatrie en psychotherapie. In 1961 werd hij medisch directeur van het psychiatrisch ziekenhuis St. Jozef in Kortenberg (België). Tot op de dag van vandaag is hij hier aan verbonden. Hij is ook nog betrokken bij het postgraduate programma psychoanalytische therapie van de Katholieke Universiteit Leuven.

Al heeft hij de short term dynamic psychotherapy in België geïntroduceerd, mede als antwoord op de beperkingen van de klassieke analyse, hij is de psychoanalyse altijd trouw gebleven. Hij ziet de leeranalyse, de gesuperviseerde analyse en de theoretische, praktische en klinische uiteenzettingen als de essentiële ingrediënten van de opleiding. Als duidelijke ontwikkeling in het vak ziet hij, in plaats van het vroegere bewust maken van het onbewuste, een veel grotere aandacht voor de affectieve uitwisseling in de therapeutische relatie.

Het gesprek was op 5 januari 1999.