Samenvatting
Ik zal kort op de volgende vier beweringen van Vanderlinden reageren: (1) Jansen beweert ten onrechte een nieuwe vorm van behandeling te introduceren, Schmidt en Marks deden jaren voorheen al hetzelfde, Jansen deed dus replicatieonderzoek, (2) Jansen beweert ten onrechte dat exposure een vreemde eend in de bijt is, (3) Jansen claimt een patent op de methode, (4) deze laster doet niets af aan de grote verdienste en kwaliteit van Jansens onderzoek.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Jansen, A. Laster. DITH 13, 129 (1993). https://doi.org/10.1007/BF03060039
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03060039