Samenvatting
Slechthorendheid, ofwel presbyacusis, omvat meer dan alleen minder horen en mensen die eraan lijden ondervinden veel hinder van deze aandoening. Naast slecht horen hebben zij klachten van auditieve pijn, verslechterde signaal-ruisverhouding, verminderd discriminatievermogen, verminderd en vertraagd spraakverstaan en duizeligheid en oorsuizen.
De huisarts is de meest aangewezene om de slechthorendheid bij zijn patiënten te ontdekken. Hij is ook bij uitstek degene die rustig de mogelijkheden op een rij kan zetten samen met de betrokkene. Sinds de komst van digitale hoorapparaten is een zeer verfijnde versterking op maat mogelijk.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Duijvenstijn JA, Anteunis LJC, Hendriks JJT, Manni JJ. Definitions of hearing impairment and its effect on prevalence figures. Acta Otolaryngol 1999;119:420-3.
Eekhof JAH, Laat JAPM de. Slechter horen. Huisarts Wet 2002;45:689-93.
Schaik VHM van. Hearing loss in the elderly. Hearing questionnaires in general practice. Utrecht: Universiteit Utrecht, 1998. (Dissertatie.)
Eekhof JAH, Ek JW, Weert HCPM van, et al. NHG-Standaard Slechthorendheid. Huisarts Wet 1997;40(2):70-8.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
, huisarts, hoofd huisartsopleiding, Maastricht
, audioloog, Academisch Ziekenhuis Maastricht
Rights and permissions
About this article
Cite this article
van Leeuwen, Y.D., Anteunis, L. Presbyacusis. BIJB 20, 276–279 (2004). https://doi.org/10.1007/BF03059794
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03059794