Samenvatting
Medicatie, gedragstherapie en een combinatie van de twee zijn de evidence-based behandelmethoden voor kinderen en jongeren met ADHD. Er werd een enquête gehouden onder kinderen jeugdbehandelaars naar de plaats die bewezen werkzame behandelmethoden voor kinderen met ADHD innemen in de dagelijkse behandelpraktijk. De resultaten wijzen erop dat de behandelpraktijk van ADHD onvoldoende evidence-based is. Dit is verrassend omdat juist op het gebied van ADHD een ruim arsenaal van bewezen werkzame behandelmethoden voorhanden is.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Notes
De onderzoeksgegevens zijn afkomstig van de afstudeeropdracht van Mijke de Boer (2003), uitgevoerd onder supervisie van de auteur.
Een overzicht met literatuurverwijzingen van de diverse behandelprogramma's is bij de auteur verkrijgbaar.
Literatuur
Barkley, R.A. (2002). Psychosocial treatments for attention-deficit hyperactivity disorder in children. Journal of Clinical Psychiatry, 63 Suppl. 12, 36-43.
Barkley, R.A. (2003). Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. In: E. Mash & R.A. Barkley (Eds.), Child Psychopathology (2nd. ed.) (pp. 75-143). New York: The Guilford Press.
Boer, M. de (2003). De plaats van cognitieve gedragstherapie binnen de behandeling van kinderen en jongeren met ADHD in de klinische praktijk. Doctoraal werkstuk. Universiteit van Amsterdam.
Brink, E., ten (2003). ADHD, een overzicht van behandelprogramma's. Kind en Adolescent Praktijk, 2, 28-32.
Chaffin, M. & Friedrich, W.N. p.140 (2005). Evidence-based behandelingen bij kindermishandeling en verwaarlozing. Kind en Adolescent Review, 12, 188-212.
Gezondheidsraad (2000). Diagnostiek en Behandeling van ADHD. Den Haag: Gezondheidsraad.
Ollendick, T.H. & King, N. (2004). Empirically supported treatments for children and adolescents: Advances toward Evidence-based practice. In: P.M. Barrett & T.H. Ollendick (Eds), Handbook of Interventions that Work with Children and Adolescents (pp.3-27). New York: Wiley & Sons.
Paternotte, A., & Buitelaar, J. (2005). Het is ADHD. Houten: Bohn Stafleu van Loghum/Balans.
Prins, P.J.M. & Danckaerts, M. (2005). ADHD. In: W. Vandereycken, C. Hoogduin, & P.M.G. Emmelkamp (Red.), Handboek Psychopathologie. Deel II. Houten: Bohn Stafleu van Loghum (in druk).
Prins, P.J.M. & Brink, E. ten (2000). Richtlijnen voor een multimodale behandeling van ADHD. In: P. Prins & N. Pameijer (Red.), Protocollen in de Jeugdzorg: Richtlijnen voor Diagnostiek, Indicatiestelling en Interventie (pp. 95-115). Lisse: Swets & Zeitlinger.
Ritsema, G. (2005). Artsen houden zich niet aan de regels en patiënten zeuren. NRC, 15-16 januari. Katern: Opinie en Debat.
Taylor, E., Döpfner, M., Sergeant, J., Asherson, P., Banaschewski, T., Buitelaar, J., Coghill, D., Danckaerts, M., Rothenberger, A., Sonuga-Barke, E., Steinhausen, H.C. & Zuddas, A. (2004). European clinical guidelines for hyperkinetic disorder - first upgrade. European Child and Adolescent Psychiatry, [Suppl. 1], 13, I/7-I/30.
Weisz, J.R., Weersing, V.R. & Henggeler, S.W. (2005). Jousting with straw men: Comment on Westen, Novotny, and Thompson-Brenner (2004). Psychological Bulletin, 131, 418-426.
Westen, D., Novotny, C. & Thompson-Brenner, H. (2004). The empirical status of empirically supported psychotherapies: Assumptions, findings, and reporting in controlled clinical trials. Psychological Bulletin, 130, 631-663.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Prins, P. Hoe evidence-based is de behandelpraktijk van kinderen en jongeren met ADHD?. KIAP 4, 109–114 (2005). https://doi.org/10.1007/BF03059551
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03059551