Classificatie van potentieel schadelijke stoffen

Samenvatting

Drugsmisbruik is een wereldwijd verschijnsel en wordt zoveel mogelijk aan banden gelegd door beperking van de verkrijgbaarheid van drugs, voorlichting en behandeling van drugsmisbruikers. Met behulp van classificatiemethoden wordt inzicht gegeven in de mogelijke bijwerkingen en risico’s van de verschillende stoffen. De bestaande classificatiemethoden zijn echter niet altijd wetenschappelijk onderbouwd noch transparant. Nutt et al. stellen een nieuw classificatiesysteem voor, waarbij de schadelijkheid van een stof wordt bepaald aan de hand van negen parameters die te groeperen zijn in drie categorieën. De eerste categorie heeft betrekking op de mogelijk fysische bijwerkingen: de acute effecten, de chronische bijwerkingen en de risico’s bij intraveneuze toediening. De tweede categorie bevat parameters met betrekking tot afhankelijkheid: de intensiteit van het gewenste effect, het risico op psychologische afhankelijkheid en het risico op fysische afhankelijkheid. De derde categorie heeft betrekking op de mogelijk sociale schade bij het optreden van een intoxicatie, zoals invloed op gedrag, andere nadelige sociale gevolgen zoals criminaliteit en de extra kosten die dit voor de gezondheidszorg oplevert. Elke parameter kan beoordeeld worden met een score van 0 (geen risico), 1 (enig risico), 2 (risico) of 3 (extreem risico).