Behandeling van bacteriële vaginose met clindamycine en metronidazol

Samenvatting

Bacteriële vaginose komt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd veel voor; naar schatting is bacteriële vaginose de oorzaak van 40-50% van alle gevallen van vaginitis en mogelijk komt deze aandoening dus zelfs vaker voor dan vulvovaginale candidiasis of trichomoniasis. De normale flora van Lactobacillus is vervangen door andere, meestal anaerobe, bacteriën en de behandeling bestaat dan ook doorgaans uit intravaginale toepassing van antibiotica. Nyirjesy et al. onderzochten in een retrospectieve analyse de effecten van twee verschillende vaginale crèmes met 2% clindamycine en een gel met 0,75% metronidazol op de aantallen Lactobacilli. In totaal betrof het 408 patiënten. Voor het begin van de behandeling en na 21 tot 30 dagen behandeling werd de vaginale flora bepaald met behulp van direct microscopisch onderzoek na Gram-kleuring. Aldus werd de zogenaamde Nugent-score vastgesteld (een parameter voor de aan- of afwezigheid van drie soorten bacteriën: grote Gram-positieve staven, kleine Gram-negatieve of wisselend gekleurde staven en gekromde, wisselend gekleurde staven). Daarnaast werd de Lactobacillusscore vastgesteld aan de hand van het aantal Grampositieve staven per gezichtsveld (olie-immersie): hoe groter het aantal Lactobacilli, hoe lager de score.

Literatuur

Clindamycine en metronidazolgel zijn in Nederland niet voor deze toepassing op de markt.