Samenvatting
Hoewel organische fosforverbindingen doorgaans als een homogene groep stoffen beschouwd worden, zijn het klinisch beeld bij een intoxicatie, de response op therapie met oximen en uitkomst niet voor alle individuele stoffen gelijk. Dit is de conclusie van een prospectief cohort onderzoek waarbij de auteurs geprobeerd hebben vast te stellen of de drie, in Sri Lanka voor auto-intoxicatie meest gebruikte, organische fosforverbindingen zich van elkaar onderscheiden wat betreft klinische parameters en ernst van de intoxicatie. Chloorpyrifos, dimethoaat en fenthion worden met elkaar vergeleken op de punten overlijden, intubatie, insulten, de wijze van overlijden en de response van de patiënten op behandeling na intoxicatie. In drie verschillende ziekenhuizen in Sri Lanka werden in totaal 802 patiënten geïncludeerd (uit een totaal aan intoxicaties van 5585), die volgens de anamnese slechts één van de stoffen chloor-pyrifos, dimethoaat of fenthion hadden ingenomen. Patiënten werden volgens protocol behandeld, onafhankelijk van het ingenomen insecticide.
Literatuur
Eddleston M, Eyer P, Worek F, Mohamed F, Senarathna L, Meyer L von, et al. Differences between organophosphorus insecticides in human self-poisoning: a prospective cohort study. Lancet 2005;366:1452-59.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Smink, B.E. Onderzoek naar de toxiciteit van verschillende insecticiden. MFAM 44, 18 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03058706
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03058706