Samenvatting
Anticoagulantia op basis van cumarine worden op grote schaal gebruikt voor de preventie van veneuze en arteriële trombo-embolie. Deze middelen veroorzaken anticoagulatie door het inhiberen van vitamine K, waardoor de biologische activiteit van vitamine-K-afhankelijke stollingsfactoren – de factoren II, VII , IX en X – geremd wordt. Aan de andere kant van het spectrum is er het risico op bloeding, dat nauw verbonden is met de intensiteit van de bloedstolling en die sterk toeneemt als de INR (international normalized ratio) gelijk is aan of groter dan 6,0. Dergelijke overmatige anticoagulatie kan het gevolg zijn van interactie tussen geneesmiddelen en cumarine-anticoagulantia.
Literatuur
Penning-Van Beest FJA et al. clin pharmacol therap 2001; 69: 451-7.
Author information
Authors and Affiliations
Verkrijgbaar
Verkrijgbaar
Fenprocoumon: als Marcoumar ® en in Nederland ook als zodanig.
Acenocoumarol: als Sintrommitis ® en in Nederland ook als zodanig.
Sulfamethoxazol + trimethoprim: in België Bactrim ®, Cotrim ® en Cotrimoxazol ®. In Nederland als zodanig en als Bactrimel ®, Eusaprim ®, Lidatrim ® en Sulfotrim ®.
Amoxicilline + clavulaanzuur: in België Augmentin ® en Clavulicid ® en in Nederland als zodanig en als Augmentin ®.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
, . Geneesmiddeleninteracties als oorzaak van overmatige anticoagulatie bij fenprocoumon of acenocoumarol. MFAM 40, 111–112 (2002). https://doi.org/10.1007/BF03057914
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03057914