Samenvatting
Onderhavige zaak betreft het hoger beroep dat is ingesteld door TBS-inrichting Oldenkotte tegen bovenstaande uitspraak van de kantonrechter (2006/24). Oldenkotte beroept zich op opnieuw op artikel 1 lid 4 WKCZ en deze keer met succes. Volgens het Hof kan uit artikel 1 lid 4 WKCZ worden afgeleid dat de WKCZ niet van toepassing is op TBS-inrichtingen. Ter motivering verwijst het hof naar de parlementaire geschiedenis waaruit zou blijken dat artikel 1 lid 4 WKCZ beoogt samenloop tussen de klachtenregeling uit de WKCZ en specifieke beklagregelingen voor onvrijwillig opgenomen patiënten (zoals art. 56 e.v. Bvt) uit te sluiten. Alhoewel in de parlementaire geschiedenis de Bvt niet letterlijk wordt genoemd, gaat het hof hier wel vanuit. Het hof vindt dat klachten die niet op grond van de Bvt kunnen worden behandeld (zoals de bejegening door het personeel van de zorginstelling) niet door een WKCZ-klachtencommissie moeten worden behandeld. Het hof leidt uit de parlementaire geschiedenis af dat dergelijke klachten niet in het juridische vlak moeten worden getrokken, maar onderdeel zijn van de behandeling van een TBS-gestelde. De TBS-gestelde kan zich volgens artikel 56 e.v.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Notes
De voorzitter van de klachtencommissie mag niet werkzaam zijn voor of bij de zorgaanbieder en aan de klachtenbehandeling mag niet worden deelgenomen door een persoon op wiens gedraging de klacht rechtstreeks betrekking heeft (art. 2 lid 2 sub a en b WKCZ).
Wet van 7 april 2005 tot wijziging van de Kwaliteitswet zorginstellingen en de Wet klachtrecht cliënten zorgsector, Stb. 2005, 216.
R.o. 3.6.
Het hof verwees hierbij naar: Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 29 en 30.
R.o. 3.8.
De WKCZ is in werking getreden in 1995, terwijl de laatste wijziging van de Bvt dateert uit 1997 (zie: Wet van 29 mei 1995, Stb. 1995, 308 respectievelijk Wet van 25 juni 1997, Stb. 1997, 280).
Het hof verwees hierbij naar: Kamerstukken II 1994/95, 23 445, nr. 3, p. 3.
R.o. 3.9.
Stcrt. 1996, nr. 236, p. 6.
R.o. 3.11.
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 18 en 19.
De meeste klachten blijken in de praktijk betrekking te hebben op het niet correct naleven van de WGBO (zie hierover bijvoorbeeld: E.M. Sluijs e.a., WKCZ klachtenbehandeling in ziekenhuizen: verwachtingen en ervaringen van cliënten, Den Haag: ZonMw 2004, p. 11, 12 en 77).
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 3.
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 5.
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 29 en 30.
R.P. de Roode & R.H. Zuijderhoudt, De interne rechtspositie in de psychiatrie, Den Haag: Sdu Uitgevers 2003, p. 82.
Besluit van 3 november 1993, Stb. 1993, 564.
Kamerstukken II 1994/95, 23 040, nr. 3, p. 7.
De Roode & Zuijderhoudt 2003, p. 81 (zie noot 16).
Kamerstukken II 1993/94, 23 445, nr. 3, p. 59.
Kamerstukken II 1994/95, 23 445, nr. 9, p. 6.
Het doel van rechtsbescherming vloeit samen met het doel van democratisering nog voort uit het adviesrapport van de commissie-Van der Burg uit 1977 (zie: Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 1). Naarmate de afhankelijkheid van de cliënt ten aanzien van de instelling groter is, waren democratiseringsmaatregelen volgens deze adviescommissie des te meer geboden (zie: commissie-Van der Burg, Rapport van de commissie van advies inzake het democratisch en doelmatig functioneren van gesubsidieerde instellingen, Tilburg/Rijswijk: 1977, p. 55).
Besluit van 1 december 1996, Stcrt. 1996, 236, p. 6.
Zie ook: Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 21.
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 3 en 4.
Kamerstukken II 1992/93, 23 040, nr. 3, p. 22.
Kamerstukken II 1994/95, 23 445, nr. 9, p. 3.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
, . 2006/25 Wet klachtrecht cliënten zorgsector toch niet van toepassing op TBS-inrichtingen. TGVR 30, 314 (2006). https://doi.org/10.1007/BF03056263
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03056263