Skip to main content
Log in

Hielprikbloed als testcase

  • Gezichtspunt
  • Published:
Tijdschrift voor GezondheidsRecht

Samenvatting

In de marge van de vuurwerkramp in Enschede kwam de gedachte op om bloed van pasgeborenen, verzameld in het kader van neonatale screening en bewaard bij het RIVM, te gebruiken voor identificatie van slachtoffers. Toen het bestaan van een dergelijke verzameling lichaamsmateriaal langs die weg in de publiciteit kwam, leidde dat echter tot kritische vragen in de media. In augustus jongstleden verscheen ais reactie daarop een rapport van de Registratiekamer waarin de bewaring van het hielprikbloed wordt getoetst aan de wetgeving inzake persoonregistraties en aan het belang van bescherming van depersoonlijke levenssfeer in het algemeen. Bij lezing vallen een aantal punten op.

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Author information

Authors and Affiliations

Authors

Rights and permissions

Reprints and permissions

About this article

Cite this article

Gevers, J.K.M. Hielprikbloed als testcase. TGVR 24, 154 (2000). https://doi.org/10.1007/BF03055854

Download citation

  • Published:

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF03055854

Navigation