Skip to main content
SpringerLink
Log in

Filodemosa traktat o indukcji

  • Published:
Studia Logica Aims and scope Submit manuscript

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Log in via an institution

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

Institutional subscriptions

References

  1. J. E. Stocks,Epicurean Induction, “Mind” XXXIV, 1925, s. 188.

    Google Scholar 

  2. Cicero,De finibus, I, s. 19, 63=Usener,Epicurea, s. 178.Diog. Laert. X, 30. Seneca,Epistulae, 89, 11.=Us. Ep., s. 177. Sextus Empiricus,Adversus mathematicos, VII, 14=Us.Ep., s. 177. Por. A. Krokiewicz,Nauka Epikura, P. A. U. Kraków 1929, s. 84. J. E. Stocks, op. cit.,Epicurean Induction, “Mind” XXXIV, 1925, s. 187–188.

  3. Stocks, op. cit.,.

    Google Scholar 

  4. Literatura grecka, II, 2, s. 53.

  5. Zebraŀ je i wydaŀ G. Kaibel, Greifswald 1855.

  6. Herkulanensische Studien, I, Teubner, Leipzig, 1865.

  7. On methods of inference. A study in ancient empiricism. Philadelphia, Pennsylvania 1941.

  8. “Kwartalnik Filozoficzny”. Rok I., Z. III, 1923, s. 362–424.

  9. Nauka Epikura, PAU, Kraków, 1929.

  10. T. II. cz. 2, s. 53–62. Kraków 1948.

  11. Wymienia go w życiorysie EpikuraDiog. Laert. X, 25 = Us.Ep., s. 369, 18.

  12. Wymieniony uDiog. Laert. X, 26 — Us.Ep., s. 369, 19. Sextus Emp.P. H. III, 137.Adv. mathem. VIII, 348.Adv. mathem. X, 219 = Us.Ep., frg. 294, s. 211. Fragmenty jego dzieŀ znaleziono w bibliotece herkulańskiej. Por Crönert,Kolotes und Menedemos, Leipzig 1906, s. 100 nn. Vittorio de Falco,L'Epicureo Demetrio Lacone, Napoli 1923.

  13. Rhein. Mus. LXIV, 1909, s. 37–38.

  14. Epicurean Induction, “Mind” XXXIV, 1925, s. 191.

  15. Forschungen zur Geschichte des Erkenntnissproblems im Altertum, Berlin 1884, s. 239.

  16. O. tak zwanej indukcji epikurejskiej. „Przegl. Fil.” R. I. 1923, s. 372.

  17. Wymieniony w żywocie EpikuraDiog. Laert. X. 10=Us.Ep. s. 364. X, 2=Us.Ep. s. 359. X. 13=Us.Ep. s. 366. X, 25=Us.Ep. s. 369. oraz VII, 181=Us.Ep. s. 87.

  18. Metafizyka A. 9. 992 a, 32.

  19. Proclos,In primum librum elementorum Euclidis. 211, 21.

  20. Procl.In Euclid. 66, 11. Por. Jordan,O matematycznych podstawach systemu Platona, Poznań 1937, s. 14–15.

  21. G. Senn,Die Entwicklung der biologischen Forschungsmethode in der Antike, 1933. Cyt. u De Lacy op. cit., s. 121.

  22. T. Sinko,Literatura grecka, T. I. Część 2, s. 149.

  23. De Lacy, op. cit., s. 121.

  24. „Ce scepticisme est que nous appelons ajourd'hui le positivisme. C'est là sa marque distinctive, c'est le caractère nouveau du scepticisme de la dernière période”. Victor Brochard,Les sceptiques grecs, Paris 1932, s. 326.

  25. ΠііпокртоγΣ каj аааΣn іатрΩn ііаааіΩn аеіψаnа,Hippocratis et aliorum medicorum veterum reliquiae. Lipsiae — Parisiis 1862. Volumen secundum § 10, s. 90–91.

  26. Hippocratis et aliorum medicorum vet. rel. Lipsiae-Parisiis 1862. De Aëre, Aquis et Locis, cap. 1–2, vol. I, s. 241–243.

  27. Diog. Laert. X, 31.=Us.Ep. s. 371.

  28. Adam Krokiewicz,Nauka Epikura, s. 92.

  29. Sextus Emp.Adv. mathem. VII, 207; por. VII. 208–216.

  30. Sextus Emp.P. H. II, s. 100.

  31. Philod.Col. XVI 6–10.

  32. Sextusa EmpirikusaZarysów Pirrońskich księga pierwsza, druga i trzecia, przei. Adam Krokiewicz, PAU, Kraków 1931. s. 70–71=Adv. mathem. VIII. 145–160, 316–320.

  33. Sextus Emp.P. H. II, 97–101.

  34. Adv. mathem. VIII, 324.

  35. Adv. mathem. VII, 212.

  36. Adv. mathem. VII, 212.

  37. Adv. mathem. VII, 216.

  38. Philol.Col. VII 26–IX 3.

  39. Por. A. Krokiewicz,O tzw. indukcji epikurejskiej, „Kwart. Fil.” 1923, s. 384.

  40. Diog. Laert. X. 85. Philod.Col. XVII 32,Col. XXX 29,Col. XXX 16.

  41. Philod.Col. VII 32–38.

  42. Philod. j. w.

  43. Stocks, op. cit..

    Google Scholar 

  44. Diog. Laert. VII, 62.

  45. Sextus Emp.P. H. II, 104=Adv. mathem. VIII 245. Prof. Krokiewicz tŀumaczy to miejsce następująco (s. 70 przekŀadu): „Znak jest sądem-wskaźnikiem, naczelnym czŀonem, odsŀaniającym czŀon końcowy”. Por. wyz. s. 91. De Lacy, op. cit., s. 158: „The proposition in a sound condition which is antecedent and reveals the conclusion”. Stocks, op. cit., s. 195: „The antecedent member of a sound conjunction revealatory of the consequent”.

  46. Sextus Emp.P. H. II, 113.

  47. U Filodema tylko czasownikowo;Col. XXXIII 28; XXXV 5; XXXVII 7.

  48. Diog. Laert. X, 31, 37. nn. Us.Ep., s. 371.

  49. Cicero,De finibus I, 19, 63. Us.Ep., s. 178.

  50. Diog. Laert. X, 31.

  51. Seneca,Epistulae, 89, 11, Us.Ep., s. 177. Pro. wyżej s. 77.

  52. Diog. Laert. VII, 142–143.

  53. Philod.Col. XXI 27–29; por. równieżCol. XV 37, XXI 29, i XXXVIII 7.

  54. Philod.Col. XI 32–XII 31.

  55. Philod.Col. XXI 27–29.

  56. De Lacy, op. cit. s. 147.

  57. W. Crönert —Kolotes u. Menedemos, Leipzig 1906, s. 87 nn. 97, 109 nn.; wedŀug De Lacy op. cit., s. 147–148.

  58. Philod.Col. XV 13–XVI 1.

  59. Philod.Col. XVI 5–29.

  60. Philod.Col. VIII 26–IX 3.

  61. Philod.Col. Ia 1–15.

  62. Lucr.De rerum natura I, s. 451 nn. Coniunctum est id quod nusquam sine permitiali discidio potis est seiungi seque gregari. pondus uti saxis, calor ignist, liquor aquai ... (ed. Ernout). Por. Us.Ep. s. 22–23.

  63. Philod.Col. XIII 18–20. Por.Diog. Laert. X 68–69.

  64. Diog. Laert. X 70–71. Us.,Ep. s. 23–24.

  65. Philod.Col. Ia; XIII.

  66. Philod.Col. I 23 — II 3.

  67. Philod.Col. II.

  68. Philod.Col. X 4–16.

  69. Philod.Col. IX 12–38.

  70. Diog. Laert. X 79–80.

  71. Philod.Col. XIV 29–XVI 1. Dalszy ciąg tej kolumny przytoczony jest na s. 97.

  72. Philod.Col. XVII 34–XVIII 17.

  73. Philod.Col. VI 1–14 i XIX 25–36.

  74. Philod.Col. XXII 2–28.

  75. Por. np. Fr. Bacon,Novum Organum, I 69, wyd. Fowler. Oxford 1889, s. 257 „...inductio mala est, quae per enumerationem simplicem principia concludit scientiarum, non adhibitis exclusionibus et solutionibus, sive separationibus naturae debitis”. Oraz s. 300 I 105 Ap. cit. „Inductio enim quae procedit per enumerationem simplicem res puerilis est, et precario concludit, et periculo exponitur ab instantia contradictoria, et plerumque secundum pauciora quam par est, et ex his tantummodo quae praesto sunt, pronunciat”. Podobnie J. S. Mill: „Niepewność metody prostego wyliczania znajduje się w odwrotnym stosunku do rozmiarów, do obszaru zakresu uogólniania”, czyli, że siła dowodowa tej metody staje się coraz większą w miarę jak rozszerzamy zakres uogólnień, przy zakresie niewielkim metoda często zawodzi. Mill więc zgadza się z Baconem co do niepewnego charakteru metody przez proste wyliczanie, ale jej nie odrzuca. Biegański,Teoria Logiki. Warszawa 1912, s. 532. Prof. Kotarbiński pisze: „Indukcja niewyczerpująca się przez proste wyliczenie, ... jest bardzo słaba jako sposób uzasadnienia uogólnień”.Kurs Logiki, Warszawa 1951, s. 176.

    Google Scholar 

  76. Philod.Col. VIII 16–21.

  77. Philod.Col. XX 32–XXI 16.

  78. Philod.Col. XXVI.

  79. Philod.Col. XXVIII i XXIX.

  80. Philod.Col. XXXIII 33–XXXIV 33.

  81. Por. Stocks, op. cit., s. 201–202.

  82. Por. rozprawę S. Wawiłowa w II tomie Lukrecjusza,De rerum natura (Izdatielstwo Akadiemii Nauk SSSR. 1947, s. 9–38), lub przekład tej pracy wWyborze pism Wawiłowa pt.Fizyka Lukrecjusza, Książka i Wiedza 1951, s. 81–108. Por. również W. Natansona,De rerum natura, w zbiorzeWidnokrąg nauki, Lwów-Warszawa 1934, s. 38–75.

  83. B. Gawecki,Indukcja i dedukcja w badaniu zjawisk przyrody. W. zbiorzeSzkice filozoficzne, Warszawa 1933, s. 57.

  84. T. Kotarbiński,Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Warszawa 1929, s. 344.

  85. J. Metallmann,Determinizm nauk przyrodniczych, Kraków 1934.

  86. J. Metallmann, op. cit.,Determinizm nauk przyrodniczych, Kraków 1934, s. 374–415 i tegoż autora —Wprowadzenie do zagadnień filozoficznych, Kraków 1939, s. 80–85.

Download references

Authors
  1. Kazimierz Leśniak
    View author publications

    You can also search for this author in PubMed Google Scholar

Additional information

Allatum est die 3 Martii 1953

Rights and permissions

Reprints and permissions

About this article

Cite this article

Leśniak, K. Filodemosa traktat o indukcji. Stud Logica 2, 77–111 (1955). https://doi.org/10.1007/BF02124768

Download citation

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF02124768

Search

Navigation