Substances in dead plant tissue that stimulate infection of French bean leaves by Botrytis cinerea

Abstract

Spreading lesions were found in primary leaves of French bean after inoculation with pieces of dead bean tissue on which a droplet of a suspension ofBotrytis cinerea conidia was placed, and after inoculation with conidia suspended in a diffusate from dead tissue. After fractionation of aqueous extracts from dead bean leaves, the infection-stimulating activity was confined to the fractions containing sugars and phosphate esters.

The infection-stimulating activity and the concentrations of carbohydrates and orthophosphate in extracts of liquid N₂-killed bean leaves varied slightly with the manner and degree of senescence. No consistent correlation, however, was observed between infection-stimulating activity and concentration of particular components. This was also true for extracts from other dead bean tissues. The stimulation of infection exhibited by extracts from dead flowers of different plant species, however, was closely correlated with the orthophosphate concentration.

Inocula containing only orthophosphate and sugars in the same concentrations as found in the extracts, did not stimulate the infection to the same extent as the extracts did. It is concluded that, in addition to simple carbohydrates and orthophosphate, one or more other compounds in the extracts are involved in the stimulation of infection.

Samenvatting

In primaire bonebladeren onstonden zich uitbreidende lesies na inoculatie met stukjes dood boneweefsel waarop een druppeltje van een suspensie van conidiën vanBotrytis cinerea was aangebracht, maar ook na inoculatie met condiën in een diffussat van dood weefsel. Na fractionering van waterige extracten van dode bonebladeren bleek de infectiestimulerende activiteit gebonden te zijn aan de suiker- en fosfaatesterfracties.

De infectiestimulerende activiteit en de concentraties van koolhydraten en orthofosfaat in extracten van met vloeibare N₂ gedode bonebladeren varieerden enigszins met wijze en mate van veroudering. Er werd echter geen vaste correlative waargenomen tussen infectiestimulerende activiteit en concentratie van bepaalde stoffen. Dit gold ook voor extracten van andere dode boneweefsels. De infectiestimulatie teweeggebracht door extracten van dode bloemen van verschillende plantesoorten was evenwel nauw gecorreleerd met de orthofosfaatconcentratie.

Inoculatie met sporensuspensies waaraan orthofosfaat en suikers waren toegevoegd tot de concentraties gelijk waren aan die in de extracten, gaf veel minder infectie dan die met sporen gesuspendeerd in de extracten zelf. Daarom wordt geconcludeerd dat naast eenvoudige koolhydraten en orthofosfaat een of meer andere stoffen in de extracten betrokken zijn bij de stimulatie van de infectie.