Effect of haulm destruction supplemented by cutting off roots on the incidence of black scurf and skin damage, flexibility of harvest period and yield of seed potatoes in field experiments

Abstract

In field experiments, supplementing chemical haulm destruction (CHD) with cutting off roots resulted in a lower incidence of black scurf and skin damage (ripping off the skin) at harvest date than CHD alone. The lower susceptibility to skin damage at harvest allowed harvesting to beging on an earlier date, when only a few sclerotia ofRhizoctonia solani had developed. Furthermore, black scurf often developed more slowly after haulm destruction if roots had been severed and this enabled harvesting to be postponed.

At harvest, gross yield was highest if roots had not been cut through prior to CHD: the extra weight existed merely of water. Weight loss during storage, however, as well as grading losses resulting from black scurf were greater after CHD alone. This resulted in an equal or even lower net yield after CHD alone than after CHD supplemented by root severing. The favourable effects of supplementing CHD with cutting off roots almost equaled those of the mechanical removal, often called ‘haulm pulling’ or ‘plant pulling’. Factors that may affect the development of black scurf are discussed.

Samenvatting

Pootaardappelen raakten minder bezet met lakschurft en werden minder ontveld bij de oogst na looftrekken of na wortelsnijden plus doodspuiten dan na loofklappen plus spuiten. Al vanaf de derde dag na trekken of wortelsnijden plus doodspuiten was de mate van ontvelling zo gering, dat met het oogsten kon worden begonnen. Op zo'n vroeg tijdstip na loofdoding konden knollen worden geoogst met nog weinig lakschurft, want de stimulering van lakschurft werd pas zichtbaar vanaf 7 à 10 dagen na loofdoding. Lakschurft ontwikkelde zich het traagst na looftrekken. Ook wortelsnijden bij het doodspuiten gaf meestal een tragere ontwikkeling van lakschurft dan klappen plus spuiten. Daardoor konden na wortelsnijden plus doodspuiten en vooral na looftrekken op nog latere tijdstippen knollen met weinig lakschurft worden geoogst.

Na klappen plus spuiten was het bruto gewicht bij de oogst het hoogst. Dat meergewicht bleek louter uit water te bestaan en het verloop in knolvochtgehalte leek erop te wijzen dat de wortels nog gedurende een week na doodspuiten blijven functioneren. Dat gaf wel knollen met een hoger vochtgehalte die meer ontvelden en meer vocht en dus gewicht verloren. Dit groter gewichtsverlies bij bewaren en de hogere leesverliezen door lakschurft deden de meeropbrengst teniet: zo werd het netto knolgewicht na klappen plus spuiten, al naar gelang het moment van oogsten, meestal gelijk aan, of lager dan het netto knolgewicht na het trekken of na wortelsnijden plus doospuiten. In dit artikel worden de factoren besproken, die mogelijk van invloed zijn op de ontwikkeling van lakschurft.