Suppression of Rhizoctonia solani in potato fields. 1. Occurrence

Abstract

A search was made forRhizoctonia solani-suppressive soils by establishing many small experimental plots, half of which were planted withRhizoctonia-infected seed potatoes and the other half with disinfected seed stock. The sclerotium index of the harvested tubers was compared witht that of the seed potatoes. In suppressive soils, the sclerotium index of the harvest is much lower than that of the seed potatoes.

None of the plots on holocene marine soils (loamy sand, sandy loam, clay loam and clay) proved to be suppressive in 1978 and 1979. Only on pleistocene, slightly acid sandy soil suppressiveness was observed. In 1978, four out of twelve plots showed suppressiveness when the plots were planted with seed potatoes produced on a sandy soil. In 1979, only two out of thirtyone plots were slightly suppressive when planted with seed potatoes produced on a young clay loam from a new polder.

A higher percentage of sclerotia on tubers from sandy soils proved to be infected with antagonistic fungi (73%) than of those on tubers from marine clay or loam soils (25%). Factors that influence suppressiveness are suggested.

Samenvatting

Met behulp van proefplekken, waarop zowel metRhizoctonia besmet als schoon pootgoed is gezet, is geprobeerdRhizoctonia- onderdrukkende gronden te vinden.

In 1978 bleek op geen van de 50 proefplekken op klei- en zavelgrond in Groningen, Friesland of de N.O.P., bepoot met Bintje pootgoed uit Noord-Groningen, het optreden van de ziekte onderdrukt te worden. Van de 12 proefplekken op het zand, bepoot met Ehud pootgoed van het zand, bleek één sterk, twee, matig en één licht onderdrukkend te werken. In 1979 werden 63 plekken op klei-, zavel- en zandgrond bepoot met Bintje pootgoed uit Flevoland. Slechts op twee plekken op het zand en één op de klei werd een lichte onderdrukking geconstateerd. De plek naast die welke in 1978 met zandpoters een sterke onderdrukking vertoonde, bleek geen onderdrukking te vertonen wanneer het veld was bepoot met kleipoters. Wel bleken de sclerotiën sterk geïnfecteerd te zijn met een antagonistische schimmel.

In 1979 bleek 73% van de sclerotiën gevormd op aardappelen in zandgrond met antagonistische schimmels geïnfecteerd te zijn en slechts 25% van de sclerotiën op aardappelen in klei- en zavelgronden.

Geconcludeerd werd, dat de onderdrukking vanRhizoctonia in aardappelakkers veroorzaakt kan worden door de combinatie van twee factoren, nl.:

• 1. de (overvloedige) aanwezigheid van antagonisten in de grond. Deze moeten behalve in de grond ook groeien op het oppervlak van de ondergrondse delen van de aardappelplant, en

• 2. de antagonisten aanwezig op het oppervlak van de pootknol en op en in de sclerotiën. Verondersteld wordt, dat deze moeten ‘passen’ in de microflora van de grond. Samen met antagonisten uit de grond kunnen ze bijdragen aan de onderdrukking vanR. solani.

Kennelijk is deze combinatie van factoren in onze proeven zelden bereikt. Verder onderzoek is gericht op het toetsen van deze veronderstelling.