Phytopathological developments in an integrating Europe

Samenvatting

In het verleden bewoog de planteziektenkunde zich noodzakelijkerwijs binnen het beperkte perspectief van nationale welvaart en de rentabiliteit der agrarische produktie. Als gevolg van de bewustwording van de collectieve verant-woordelijkheid voor het wereldwijde welzijn, laten zich in de recente ontwikkeling van de planteziektenkunde enige nieuwe themata onderscheiden. Deze betreffen de fytosanitaire gevolgen van de toenemende wereldhandel, de bevordering van een hogere wereldvoedselproduktie en de groeiende inzichten in de potentiële gevaren voor het leefmilieu.

Ook nu speelt de planteziektenkunde nog steeds een belangrijke rol in de nationale welvaart en de agrarische rentabiliteit: de prijsdrukkende invloed der wereldvoedsel overschotten en het streven van de boer naar inkomenspariteit ten opzichte van de niet-agrarische bedrijstakken dwingen tot verlaging der produktiekosten. Bovendien is het kwaliteitsverbeterend effect van planteziektenkundige maatregelen in onze moderne samenleving van toenemende betekenis.

Naast deze in hoofdzaak economische aspecten moet echte echter worden overwogen, dat de wereldvoedseloverschotten het gevolg zijn van de omstandigheid, dat de werkelijke voedselbehoefte zich slechts ten dele in de koopkrachtige vraag kan manifesteren; in wezen is er sprake van een wereldvoedseltekort, bij de opheffing waarvan de planteziektenkunde een belangrijke rol kan spelen.

In het bijzonder leidt de Europese economische integratie tot wijzigingen in geografische patroon van produktie, handel en afzet, hetgeen fytosanitaire gevolgen heeft. Deze situatie vereist — mondiaal gezien — een coördinatie der planteziektenkundige maatregelen in groepen van landen met gemeenschappelijke belangen op dit gebied. Uiteindelijk moet deze coördinatie leiden tot het tot stand brengen van “fytosanitaire gemeenschappen”.

Hiermede worden tevens de mogelijkheden van geïntegreerde ziektenbestrijding bevorderd, waarvan een verdere ontwikkeling moet worden toegejuicht met het oog op de potentiële gevaren voor mens en dier, welke samenhangen met de toepassing van de op zich ook in de toekomst onmisbare chemische bestrijdingsmethoden. Juist een doelmatige toepassing van geïntegreerde methoden vereist een zo nauw mogelijke internationale samenwerking.

Overigens dreigen de gevaren voor mens en dier in het bijzonder bij overmatige toepassing van chemische middelen van persistente aard in de ontwikkelingslanden; de deskundigen in de welvaartslanden dienen hiervoor een zekere medeverantwoordelijkheid te aanvaarden.

Op grond van dit betoog worden tenslotte enige conclusies getrokken omtrent de taakstelling van de planteziektenkunde in het licht der moderne ontwikkelingen.