A thornless variety of Mimosa invisa

Résumé

Une forme inerme de Mimosa invisa. Une amélioration considérable d'un des plus importants engrais verts des régions tropicales

Les tiges deMimosa invisa, une espèce fréquemment employée dans les pays tropicaux comme engrais vert annuel, sont tellement garnies d'aiguillons que la plante est difficile à manipuler. De ce fait on ne peut pas la cultiver dans beaucoup de circonstances.

La loi des séries homologues de différences héréditaires, formulée parVavilov, conduisit l'auteur en 1935 à appeler l'attention de M.Bolt, à présent administrateur de la plantation Tjurung, près Kendal à Java, sur la possibilité de l'existence de mutantes inermes.

Après des recherches de plusieurs années une telle plante a été trouvée (voir fig. 1). Pendant la guerre il était impossible d'entreprendre une multiplication. On se borna à extirper toutes les plantes épineuses dans un rayon de 20 m autour de la nouvelle forme. Lorsqu'en 1948 M.Bolt eut pour la première fois l'occasion de visiter l'endroit il s'avéra que la forme inerme s'était maintenue.

La multiplication en fut entreprise et le caractère se révéla transmissible par la semence. Comme engrais vert la forme inerme deMimosa invisa équivaut le type normal.

La variété inerme peut être considérée comme un enrichissement très intéressant de la gamme des engrais verts et des plantes protégeant le sol contre l'érosion dans les régions tropicales.

Samenvatting

Een ongedoornd ras van Mimosa invisa. Een grote verbetering van een van de belangrijkste eenjarige tropische groenbemesters

De stengels van de veelvuldig in tropische gebieden voorkomende eenjarige groenbemesterMimosa invisa zijn zodanig met scherpe dorens bezet, dat de plant moeilijk is te hanteren. Daardoor kan dit gewas in vele gevallen niet worden gebruikt.

De wet van de homologe reeksen, doorVavilov in 1922 geformuleerd, bracht schrijver er toe in 1935 de aandacht van de Heer A. S.Bolt, thans administrateur van de onderneming Tjurug bij Kendal in Midden Java, te vestigen op de mogelijkheid dat in de aanplant een doornloze plant als mutant zou kunnen optreden. Na jarenlang zoeken vond hij eindelijk zulk een plant op zijn onderneming (fig. 1).

Door de oorlogsomstandigheden was het onmogelijk de vermeerdering ter hand te nemen. Veiligheidshalve werden in 1942 alle gedoornde planten in een straal van 20 m rondom de nieuwe vorm verwijderd. ToenBolt in 1948 voor het eerst weer in de gelegenheid was de vindplaats te bezoeken, bleek de doornloze vorm zich te hebben gehandhaafd. De vermeerdering werd ter hand genomen en het kon worden vastgesteld, dat de planten voor het nieuwe kenmerk zaadvast waren. In waarde als groenbemester deed de doornlozeMimosa invisa niet onder voor de oorspronkelijke vorm.

Het doornloze ras is over de gehele wereld in tropische gebieden als een belangrijke aanwinst van de collectie groenbemesters en bodembeschermers te beschouwen.