Zusammenfassung
Es wird eine quantitative Bestimmung von Veronal im Urin beschrieben. Die Fehlergrenze der Methode beträgt 5%.
Literatur
Fischer: Therapie der Gegenwart45, 145 (1904).
Molle u. Kleist: Nach Rona, Praktikum der physiologischen Chemie, II. Teil, Berlin 1929.
Bachem: Naunyn-Schmiedebergs Arch.63, 228 (1910).
Fischer u. Hoppe: Münch. med. Wschr.1909, II. 1429.
Frostig u. Engelberg: Z. f. d. ges. exper. Med.87, 132 (1933).
Handorf: Z. exper. Med.28, 56 (1922).
Rona: Praktikum der physiologischen Chemie, II. Teil, Berlin 1929.
Fretwurst u. Voss: Klin. Wschr.1936, I, 126.
Koppanyi, Dille, Murphy u. Krop: J. Amer. Pharm. Assoc.23, 1074 (1934); Dille u. Koppanyi: Ebenda Amer. Pharm. Assoc.23, 1079 (1934).
Zwikker: Pharm. Weekbl.68, 975 (1931).
Bodendorf: Arch. d. Pharmacie270, 290 (1932).
Fischer u. Kofler: Arch. d. Pharmacie u. Ber. d. Dtsch. pharm. Ges. 1932, S. 207.
Fischer: Mikrochem.9, 409 (1931).
Fischer u. Reisch: Z. exper. Med.95, 739 (1935).
Kofler: Arch. d. Pharmacie u. Ber. d. Dtsch. pharm. Ges. 1932, S. 302.
Mohrschulz: Münch. med. Wschr.1934, I, 672.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Mit 1 Textabbildung.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Sack, G. Ein neues Verfahren der quantitativen Veronalbestimmung. Archiv f. experiment. Pathol. u. Pharmakol 183, 71–76 (1936). https://doi.org/10.1007/BF01858862
Received:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF01858862