Selection of carrots for carotene content

Summary

• 1. For breeding purposes and variety trials a study has been made of how to get representative values of the carotene content of carrots. For the estimation of the carotene content the simplified procedure of V. H. Booth was used, in which the content of total carotenoids is determined.

• 2. Calculation of the carotenoid content on a dry-weight basis gives more representative values than that on a fresh-weight basis. Differences in carotenoid content, when calculated on a fresh-weight basis, may partly or wholly be the result of the selection of a dryer type of carrot, or they may be influenced by those growth conditions which modify the moisture content of the root.

• 3. There is general agreement that the carotenoid content of normally growing carrots increases with their development till a maximum is reached. After this the carrot may grow larger without a further increase in carotenoid content. However, since the maximum carotenoid content may vary with season and locality, it is in itself not a representative character. The degree of development of the root must also be taken into account.

• 4. From the evidence produced it is concluded that the best representative values of carotenoid content are obtained, when:

• a. the carotenoid content is determined in sufficiently coloured roots before the maximum is reached;

• b. this content is calculated on a dry-weight basis; and

• c. it is compared with the root weight, expressed in grams of dry matter.

• 5. For a number of carrot varieties graphs are given in which the relation between carotenoid content and root weight (in grams of dry matter) is shown.

Samenvatting

• 1. Voor veredelingsdoeleinden en rassenonderzoek werden de mogelijkheden ter verkrijging van representatieve waarden voor het caroteengehalte van wortels bestuddeerd. Dit gehalte werd bepaald volgens de vereenvoudigde methode van V. H. Booth, waarbij het gehalte aan totale carotenoïden bepaald wordt.

• 2. De waarden verkregen door berekening van het carotenoïden-gehalte op basis van het drooggewicht zijn representatiever dan die welke berekend worden op basis van het versgewicht. Veerschillen in het carotenoïden-gehalte, indien berekend op het versgewicht, kunnen geheel of gedeeltelijk het gevolg zijn van de selectie van een droger worteltype, of teweeggebracht zijn door die groei-omstandigheden welke het vochtgehalte van de wortel veranderen.

• 3. Er is algemene overeenstemming dat het carotenoïden-gehalte van normaal groeiende wortels tegelijk met de groei van de wortel stijgt tot een maximum is bereikt, waarna wel de wortel kan doorgroeien maar geen verdere stijging van het carotenoïden-gehalte plaats heeft. Daar verschilen in groeiplaats en groeiseizoen ook in het maximum tot uitdrukking kunnen komen, is het maximum op zichzelf geen vast richtsnoer. De ontwikkelinggraad van de wortel dient evenees in aanmerking genomen te worden.

• 4. Het bovenstaande leidt tot de conclusie dat de beste representatieve cijfers voor het carotenoïden-gehalte bepaald wordt bij voldoend gekleurde wortels, alvorens

• a. het carotenoïden-gehalte bepaald wordt bij voldoend gekleurde wortels, alvorens vorens het maximum bereikt is;

• b. dit gehalte berekend wordt op basis van het drooggewicht; en

• c. het vergeleken wordt met het wortelgewicht, uitgedrukt in grammen droge stof.

• 5. Voor een aantal wortelrassen worden diagrammen gegeven, waarin de verhouding tussen carotenoïden-gehalte en wortelgewicht (in grammen droge stof) tot uitdrukking komt.