Cereal breeding in Austria

Abstract

This article gives a report on the breeding, the distribution, the productivity and the seed sale of the most important varieties of wheat, rye, barley and oats grown in Austria. The history of cereal breeding in Austria demonstrates the importance of the extensive use of local varieties (Landsorten) and of modern breeding methods, including polyploidisation and X-ray mutation, for the progress in developing adapted varieties. The history and the contents of the Governmental Rules for the Registration of Varieties (Österreichisches Zuchtbuchgesetz) are outlined. The widely varying climatic conditions (four climate zones) and the differing types of soil require a relatively large range of varieties of specific adaptibility. The breeding objectives are first of all yield and quality, then resistance to frost and drought combined with earliness in the more continental climate zone and resistance to stem rust, loose smut and mildew in the three zones with higher precipitation. The seed sales of wheat varieties with a genotypical high baking quality is supported by a governmental allowance, which helps to increase the acreage occupied by these varieties. Apparently the stress laid on high baking quality in wheat and on a specific brewing quality in barley makes the progress toward high yielding varieties in Austria more difficult than in other countries, especially since cereal breeding is almost exclusively done by private and cooperative establishments.

Samenvatting

Dit artikel geeft een overzicht van de veredeling van tarwe, rogge, gerst en haver in Oostenrijk. Vele gegevens over het opbrengstvermogen van de rassen en de rassenstatistiek zijn in de tabellen vermeld.

Uit het geschiedkundig overzicht blijkt dat in de aanvang vele rassen door selectie in landrassen werden verkregen, doch dat later moderne veredelingsmethoden (met inbegrip van polyploidie-veredeling en het opwekken van mutaties) werden toegepast.

Een overzicht is gegeven van de geschiedenis van de rassenregistratie en andere wetten ter bevordering van de zaaizaadproduktie.

Doordat in Oostenrijk vier uiteenlopende klimaat zones te onderscheiden zijn is het duidelijk dat dit tot gevolg heeft dat rassen met een specifiek aanpassingsvermogen nodig zijn.

Het kweekdoel is in de eerste plaats opbrengst en kwaliteit, vervolgens resistentie tegenvorst en droogte gecombineerd met vroegrijpheid in de meer continentale zone enresistentie tegen zwarte roest, stuifbrand en meeldauw in de drie zones met meer neerslag.

Van staatswege wordt de verbouw van baktarwes bevorderd door steun op de zaaizaadprijs van bepaalde tarwerassen. De eisen voor de bakkwaliteit zijn hoger dan in andere landen (in Oostenrijk valt Tassilo in de kwaliteitsgroep II, terwijl San Pastore, Etoile de Choisy en Heine VII wegens slechte kwaliteit niet toegelaten zijn!) Hierdoor wordt het kweken op hoge opbrengst moeilijker. Bij gerst is hetzelfde het geval doordat de brouwerijen zeer bijzondere eisen aan de brouwkwaliteit stellen.

De graanveredeling in Oostenrijk geschiedt bijna geheel door particuliere en coöperatieve kweekbedrijven.