De oudere met slaapproblemen

Samenvatting

Slapeloosheid, ook wel insomnie genoemd, is bij ouderen een veelvoorkomend probleem en gaat vaak gepaard met een hoge lijdensdruk en negatieve gevolgen voor het dagelijkse leven. Het dient meestal als apart probleem aangepakt te worden, ook al is er sprake van medische of psychiatrische comorbiditeit. Lichamelijk onderzoek is niet per se geïndiceerd. De oorzaken van slapeloosheid zijn te verdelen in voorbestemde, uitlokkende en onderhoudende factoren. Met een cognitieve gedragsmatige behandeling kunnen vooral de onderhoudende factoren behandeld en de vicieuze cirkel van slapeloosheid doorbroken worden. Dit leidt bij 70–80 % van de patiënten tot een positief resultaat. Psycho-educatie, leefstijladviezen, klachtenregistratie, slaaprestrictie, stimuluscontrole, cognitieve interventies en terugvalpreventie komen in dit hoofdstuk aan bod. Het gebruik van slaapmedicatie wordt meestal afgeraden, vanwege beperkte resultaten en ernstige bijwerkingen, zoals cognitieve problematiek en vallen.