niet alleen een aanknopingspunt behoeft waar het richten van op zichzelf niet geïndiceerde ond- betreft de aanwezigheid van ziekte of gebrek (de zoekingen of behandelingen ter voorkoming van indicatie), maar tevens moet worden gedragen het verwijt van nalatigheid – is er een uitin- door de wens van de patiënt om voorwerp te wor- vorm van. Maar ook een statusvoering, die niet den van medische bemoeienis. Op deze wijze primair is gericht op de continuïteit en de k- wordt legitiem medisch handelen afgebakend liteit van de behandeling van de patiënt, maar op van onrechtmatige of zelfs strafbare interventies het vastleggen van bewijsposities. Daarnaast die een ongeoorloofde schending van de inte- heeft zich bij sommige beroepsbeoefenaren een griteit van het lichaam van de patiënt opleveren. moeilijker te concretiseren attitude ontwikkeld waar het betreft een soort permanente alertheid Een dergelijke benadering heeft als keerzijde dat voor denkbare juridische consequenties van - het problematisch wordt hoe medisch handelen disch handelen. kan worden gelegitimeerd als de patiënt niet zelf de wens daartoe kenbaar kan maken. Met het oog op deze patiënten dient het uitgangspunt dan ook 1. 1. 2 Toename te worden genuanceerd: indien een patiënt naar heersend medisch inzicht voor behandeling in Al met al lijkt er geen twijfel over mogelijk dat aanmerking komt (de indicatiestelling), maar in de laatste decennia sprake is van een toename niet in staat is zijn wensen dienaangaande ken- aan regelgeving.
Bibliographic Information
Book Title: Gezondheidsrecht
Authors: Met medewerking, A. C. Hendriks, W. Kool, A. Oosterlee, Y. M. Reidsma, L. S. Rieter
