Conclusie
Het Grieksch begint in tegenstelling met de moderne talen zijn telling der verdiepingen bij de vertrekken gelijkvloers. Een oiχια διώρoϕoζ of δισΤ\(\mathop \varepsilon \limits^{\text{'}}\)γoζ is dus een huis met één verdieping, Τϱιώϱoϕoζ, ΤϱισΤ\(\mathop \varepsilon \limits^{\text{'}}\)γoζ met 2 verdiepingen, enz. Dat is ook de meest rationeele wijze van tellen, omdat de benedenverdieping tenslotte in niets wezenlijks verschilt van één der bovenverdiepingen. De andere voorstelling die de moderne talen geven is ontstaan doordat één verdieping, de eerste verdieping onzer huizen de supremacie kreeg boven de andere. Dat komt tot uiting bijv.
Similar content being viewed by others
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Elferink, L.J. Hooge huizen in de Oudheid. Neophilologus 17, 49–57 (1932). https://doi.org/10.1007/BF01536196
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF01536196